Tegen grove onderdrukking in blijft de familie Nassar werken op haar ecologische boerderij Tent of Nations. Hun internationale vrienden steunen hen door hun aanwezigheid en leren van hun vreedzame creativiteit. Daoud Nassar deed in Brebl zijn verhaal.
De Palestijns-christelijke Daoud Nassar sprak met enkele parlementsleden van het Europees Parlement in Brussel alvorens Nijmegen te bezoeken. Hij reist rond om te vertellen over de uitdagingen die hij en zijn gezin tegenkomen, om te kunnen blijven wonen, leven en werken op hun eigen land op de Westelijke Jordaanoever nabij Bethlehem. In cultuurcentrum Brebl luisterden ongeveer honderdtwintig bezoekers naar het bewogen verhaal van Nassar. Ondanks voortdurende ernstige tegenwerking weigert hij om te haten, om slachtoffer te zijn. Hij gelooft in het werk op hun ecologische boerderij Tent of Nations, waar educatie centraal staat. Het gezin Nassar bestaat uit Daoud en zijn vrouw en kinderen. Zij verzorgen met de vele internationale vrijwilligers van Vrienden van Tent of Nations hun boomgaarden van olijf- en amandelbomen en geven daarnaast zomerkampen voor kinderen en workshops voor Palestijnse vrouwen en buitenlandse groepen.
Bezetters
„We kunnen in een hoekje gaan zitten huilen, we kunnen doodgaan van verdriet, of we gaan de uitdagingen aan”, vertelt Nassar. De uitdagingen van vierentwintig jaar rechtszaken en tegenwerking. Ondanks eigendoms- en registratiepapieren vanaf 1916 van Ottomaanse en Britse bezetters verzinnen de Israëlische bezetters steeds nieuwe voorwaarden waaraan de familie moet voldoen, voordat de staat Israël wil erkennen dat de grond van de familie is. Alle meer dan honderddertig buren moesten bijvoorbeeld binnen vijfenveertig dagen schriftelijk verklaren dat de grond van de familie Nassar daadwerkelijk in gebruik was, terwijl een groot deel niet kan lezen. Maar nog vonden de Israëliërs dat niet genoeg bewijs. De familie moest naar het Hooggerechtshof, die de zaak weer terugstuurde naar de gewone rechtbank voor herregistratie. Ze moesten van elke hectare van hun tweeënveertig hectare omvattend bezit een document kopen, wat 7200 dollar kostte. Alle rechtszaken bij elkaar kostten tot nu toe al meer dan drie ton.
Kolonisten
Nassar: „Er is een internationale wet, dat land dat drie jaar niet gebruikt wordt aan de staat vervalt. Maar in die wet staat dat de staat de bewijslast moet leveren. In Israël moet de Palestijn de bewijslast leveren. En als die dat niet kan volgens de staat, dan neemt de staat het land in. Daarna wordt het land niet gebruikt voor het algemeen belang, voor straten of een park, maar het wordt aan de kolonisten gegeven. Palestijnen wonen meestal in een dorp vanwaaruit ze naar hun land gaan, land dat ze vaak eeuwenlang in de familie hebben, maar waar ze geen papieren van hebben. Mijn grootvader deed iets heel bijzonders: hij liet zijn aankoop meerdere keren registreren en hij ging wonen op zijn land.”
Toen de autoriteiten het land niet via de juridische weg konden verkrijgen, sloten ze water en elektriciteit af. De familie werkt nu met het opvangen van regenwater en met zonnepanelen. De familie kreeg geen bouwvergunningen voor nieuwe gebouwen, dus bouwde ze ondergronds in grotten. In augustus 2023 werden honderd amandelbomen tien dagen voor de oogst vernield. Elke boom werd jarenlang twee of drie keer per week water gegeven. „Het land en de bomen zijn onze ziel. We zijn niet alleen fysiek en emotioneel, maar ook spiritueel met ons land verbonden”, vertelt Nassar. „Voor de herplant kregen we veel hulp, ook van Amerikaanse en Europese joden, die zeggen: ‘Dit gebeurt niet in mijn naam’.” De familie kreeg een aanbod van een blanco check om hun land te verkopen: „Maar je moeder, je ziel verkoop je niet.”
Creativiteit
Er staan hekken om dorpen en steden, met door Israëliërs gecontroleerde toegangen. De dochter van Nassar studeert in Bethlehem, tien minuten rijden, maar ze doet er drie tot vier uur over om naar school te gaan. Nu worden de Palestijnse families van elkaar afgezonderd door hekken. Nasser kan een vriend op twee minuten rijden niet ontmoeten. De hoofdweg naar hun land is afgesloten, ze moeten een omweg maken van drie kwartier. En aan de grens van Nassars land zijn kortgeleden caravans en containers neergezet, met een infrastructuur. Wat betekent dat er een nederzetting van kolonisten wordt gemaakt. „We kunnen geen plannen maken. We leven bij de dag”, zegt Nassar.
Na Nassar spraken enkele Nijmeegse vrijwilligers van Tent of Nations. Vrouwen die enkele weken of maanden naar Tent of Nations gingen om mee te helpen. Zij vertelden hoe ze geïnspireerd werden door de vreedzame creativiteit van de familie. Waar zij zich vaak heel woedend voelden en die onderling uitten, zagen ze bij de familie rust, respect voor iedereen, en een werkelijk actief geweldloze levenshouding.
Rechtvaardigheid
De voorzitter van Vrienden van Tent of Nations Nederland Meta Floor was er meerdere maanden en vertelde dat ze diep geraakt was door de warmte en vriendelijkheid van de mensen en de prachtige natuur, maar ook diep geschokt was door de gewelddadigheid, de grote angst en machteloosheid die de mensen daar ervaren. Veertig kilometer verder worden dag na dag bommen op Gaza gegooid. „De Westelijke Jordaanoever is een levensgevaarlijke plek voor Palestijnen, maar niet voor witte westerlingen. Met onze aanwezigheid willen we Tent of Nations beschermen. Er zijn op het moment zeven vrijwilligers, van wie vier uit Nederland. In totaal zijn er afgelopen paar jaar vijfentwintig Nederlanders geweest. Je kunt er heel praktisch werk doen. Als het voor jou niet mogelijk is om erheen te gaan, kun je je wel laten raken door de situatie. Deel dit verhaal en doneer, want de kosten zijn zeer hoog.”
Een samenvattende zin van Nassar: „Wij geloven, we geloven in rechtvaardigheid, en geven onze geloof, hoop en liefde nooit op. Wij weigeren vijand te zijn.”