Elke avond, behalve in het weekend, worden er in de Tweede Walstraat aan dakloze mensen van Nijmegen warme maaltijden uitgedeeld. Honderd vrijwilligers van Stichting Straatmensen zorgen er samen voor dat de maaltijden altijd doorgaan, weer of geen weer.

Elke doordeweekse avond trekt rond 19.00 uur een kleine optocht van Tweede Walstraat 19 naar nummer 2. Vier vrijwilligers duwen een kar voort met spullen, een winkelwagen, een uitklaptafel en een lange plank.
Op nummer 2 is een min of meer overdekte plek waar Stichting Straatmensen al tweeëntwintig jaar maaltijden uitdeelt aan dak- en thuislozen. In korte tijd wordt de uitdeelplek opgebouwd: op de uitklaptafel komt een pan waaruit een vrijwilliger warm avondeten op schaaltjes schept, er staan potten met koffie, er ligt fruit, er is brood en er zijn verschillende soorten beleg. Hier maken vrijwilligers lunchpakketten van voor de volgende dag. In het winkelwagentje staat een afwasteiltje met droogrek en droogdoek. Als zitplaats voor de mensen die komen eten, dient een muurtje. De meeste gasten eten staand.
Shaggies
Heleen Tonn, vrijwilligster en bestuurslid van Stichting Straatmensen vertelt: „De stemming is vrijwel altijd vriendelijk en rustig. Er wordt gegeten en een beetje gepraat. Na de maaltijd kan wie dat wil een of meer shaggies draaien.”

Als iedereen voldoende heeft gegeten, wordt er opgeruimd en afgewassen en trekt de kleine stoet terug naar Tweede Walstraat 19. Daar is een opberghok voor alle spullen die nodig zijn voor deze avondsessie: een vries- en koelkast, een koffiemachine en plek voor de levensmiddelen die na een maaltijd overblijven. “Allemaal best sober, maar ook heel functioneel”, vindt Tonn.
Onderkant
De meeste gasten van Stichting Straatmensen behoren tot de ‘onderkant’ van de Nijmeegse daklozengemeenschap. Het zijn mensen die echt op straat leven. Per keer komen er zo’n vijftien tot vijfentwintig mensen. Sommigen van hen komen elke keer, anderen maar af en toe. Het zijn vooral mannen tussen vijfentwintig en vijfenvijftig jaar oud. De totale groep bestaat ongeveer uit honderd personen, schat Tonn. Het merendeel van de gasten heeft klachten van psychische of psychiatrische aard of heeft te kampen met ernstige vormen van verslaving aan alcohol, harddrugs of medicijnen.
Vrijwilligers

Stichting Straatmensen telt ongeveer honderd vrijwilligers. Op de hoek van de straat staat elke weekdag een ander team van vier vrijwilligers. Daarnaast werken meer mensen mee aan elke maaltijd: de kok van die dag bereidt thuis de warme maaltijd en brengt die vlak voor 19.00 uur naar de Tweede Walstraat 19, er zijn vrijwilligers die boodschappen hebben gedaan, en er staan altijd invallers reserve voor het geval dat iemand onverwachts verhinderd is.

Tonn: „De meeste vrijwilligers hebben eens in de twee weken dienst. Dat maakt voor hen dat de belasting prima te doen is. Want velen van hen hebben werk, een gezin, noem maar op.”
Maarten Grootoonk, een medebestuurslid, heeft bijvoorbeeld een bloeiend bedrijfje in de straat: „Ik zag het avondritueel elke keer vanuit mijn raam. Het boeide me en ik geniet ervan dat ik er nu eens in de twee weken deel van uitmaak.” Tonn vertelt over een vrijwilligster die veertig uur in de week werkt, maar zo geraakt was door de ellende in de wereld, in Gaza, dat ze een mogelijkheid zocht om naast haar werk ook iets opbouwends te doen. En hoe een andere vrijwilligster kwam helpen met het idee: als nou iedereen iets doet voor een ander, dan komen we er wel. Financieel kon ze niet zoveel bijdragen, maar hier af en toe een avond meehelpen kon ze wel.
Koningsdag
Er zijn ook vrijwilligers die zich bezighouden met donaties. Er zijn verenigingen die op vaste tijden doneren aan de stichting. Er zijn mensen die spullen verzamelen om op Koningsdag te verkopen voor Stichting Straatmensen. Sommige vrijwilligers nemen bestuurstaken op zich of pr-taken. Niemand wordt betaald. Dat is zo sinds de oprichting tweeëntwintig jaar geleden.
Uit het blog over burgerzachtheid in Nijmegen: https://burgerzachtheid.wordpress.com