Krijn van der Velden is boos op de gemeente Nijmegen. Die frustreert met allerlei regels initiatieven om haar huis in Lent te vergroenen. Eerst mocht ze geen buitentrap naar haar dak plaatsen, waar ze een dakterras met groenbakken wilde aanleggen. Het kon niet omdat ze staande op die trap inkijk in de tuinen van haar buren zou krijgen. „Dit terwijl er al meerdere buren een extra woonlaag op hun twee etages hoge huis hebben aangelegd en die inkijk al hebben. Kortom een argument van niks.”
Scooter
Begin dit jaar wilde Van der Velden haar fossiele auto inruilen voor een elektrische scooter met een overkapping. Ze vroeg de gemeente om enkele stoepranden te verlagen voor haar voortuin, waar ze een oplaadvoorziening wilde installeren. Ze deed haar aanvraag via e-mail eind januari. Ze werd dezelfde dag door een medewerker Bedrijfsvoering, Toezicht en Handhaving verwezen naar een ingewikkelde digitale procedure genaamd WABO: Uitwegen: Uitrit aanleggen of veranderen.
„De procedure was duidelijk gericht op grotere infrastructurele werken. De vragen naar bouwtechnische tekeningen wezen daar op. Ik heb een maand heen en weer gemaild met de bij de procedure betrokken functionaris Ad Scholten van de Omgevingsdienst Regio Nijmegen (ODRN). Hij deelde me mee dat ik echt een bouwtekening moest indienen, al gaf ik duidelijk aan dat ik niet zou weten wat ik daarin zou moeten weergeven. Hij vertelde uiteindelijk dat ik zeker geen toestemming zou krijgen, omdat de regels ervan uitgaan dat parkeren op eigen terrein leidt tot 50 procent verharding.
Ik probeerde de man te overtuigen dat ik niet van zins was om de voortuin te verharden, maar dat het gezien de inrichting van de wijk zeker geen uitzondering zou zijn, dus een onzinnige bezwaarmakerij.”
Oplichterij
„Na een maand uitzichtloos geworstel tegen een bureaucratische muur, waarbij regels werden toegepast zonder onderscheid van situaties, zette ik de procedure stop. Daarop mailde de heer Scholten mij dat ik 130 euro leges verschuldigd ben, ook al trok ik de aanvraag in. En die aanslag heb ik net, eind oktober, ontvangen, acht maanden na het debacle.
Ik vind dit oplichterij van de eerste orde. Er werd gedurende al die ongewenste digitale handelingen wel gerept over leges die verschuldigd zouden zijn voor mijn aanvraag, maar er werd nergens aangegeven dat dat op een zeker moment 523,37 euro zou zijn. En er werd ook niet aan het begin van de procedure vermeld dat als ik halverwege stopte met de aanvraag ik ook veel geld kwijt zou zijn. Op deze manier blokkeert de zogenaamd groene gemeente Nijmegen iedere positieve poging van haar burgers om groen toe te voegen.
Het experiment met de wijk Plant je Vlag hier in Lent, waar kavelaankopers met relatief weinig regels hun eigen woningen konden bouwen, is een positief voorbeeld van de energie die vrijkomt als de gemeente haar blokkerende poot van de rem haalt en haar burgers de kans geeft om hun groene en progressieve ambities uit te voeren.”
Signaal
Na een mail naar Ad Scholten reageert communicatieadviseur Mirjam van Oostveen van de ODRN dat ze deze zaak wil onderzoeken om er meer zicht op te krijgen en zal inbrengen in het volgende overleg. De week erna mailt ze: „Uit ons overleg is gekomen dat we hierover contact zoeken met de gemeente Nijmegen om een signaal af te geven over dit soort aanvragen. We begrijpen dat de procedure zoals deze gevolgd is tot frustraties kan leiden. We hebben volgens de geldende aanvraagprocedures gehandeld maar zien ook dat dat op sommige momenten minder star had gekund. We nemen daarover nog contact op met de aanvrager. We leggen bij de gemeente Nijmegen neer dat we zien dat bij dergelijke aanvragen de informatie, maar ook de procedure, belemmeringen opwerpt die misschien niet nodig zijn, zeker niet als het gaat om aanvragen die passen in het duurzaamheidsbeleid.”
Gloort er wat hoop voor Van der Velden en andere Nijmegenaren met groene plannen? De gemeente, in de persoon van strategisch communicatieadviseur bestuur / woordvoerder Pieter van de Veerdonk reageert: „De ODRN verzorgt de vergunningverlening namens de gemeente Nijmegen. De gemeente vindt communicatie met inwoners heel belangrijk. Het is daarom jammer dat de ODRN bij deze aanvraag meteen naar de formele procedure heeft verwezen en die heeft gevolgd. In zo’n geval is het beter eerst even gewoon contact op te nemen met de aanvrager om te kijken wat nu de bedoeling is en een beetje mee te denken, wat wel mogelijk is. Maar ook om uit te leggen waarom iets wel of niet past binnen de bestaande regelgeving.” ODRN en gemeente vinden dat er minder star met de regels kan worden omgegaan maar wijzen verder naar elkaar. Daar wordt Van der Velden niet blij van.