Hoezo zijn jongeren egocentrisch of onverantwoordelijk? Veel jongeren maken zich druk om de wereld en willen haar ten goede veranderen. Zo ook de jongelui die op 11 juli het evenement Walls with doors organiseerden. Het maakt deel uit van het programma Grensverleggers. Deelnemers tussen 18 en 25 jaar werken 10 weken een tot twee dagdelen per week in een groep aan hun eigen ontwikkeling en die van hun omgeving. Na twee trainingsweekenden op het gebied van leiderschap, dialoog en samenwerking bedenkt de groep een initiatief om stad of buurt mooier te maken en voert dit uit. Grensverleggers is van oorsprong Amsterdams, maar wordt dit jaar op meer plekken in het land aangeboden.
Het Jongerenlab van Bindkracht10 nam in Nijmegen de begeleiding op zich. Bindkracht10 is een Nijmeegse organisatie met opbouw- en jongerenwerkers die mensen samen en verder willen brengen en problemen proberen te voorkomen. Er zijn twee groepen Grensverleggers actief geworden. De tweede groep heeft haar evenement een week later.
Caelis de Witt praat de optredens bij Walls with doors aan elkaar. „Grensverleggers biedt jongeren een soort maatschappelijke diensttijd aan. Deze is niet gericht op oorlog maar op het verbeteren van de wereld en haar systemen, vanuit het denken in mogelijkheden”, vertelt De Witt. „Onze groep koos voor de thema’s verbinding en gelijkwaardigheid. Daarbij dachten we meteen aan dak- en thuislozen. Hoe kunnen we ons met hen verbinden op een gelijkwaardige manier. We legden contact met Het Kruispunt, een ontmoetingsplek voor dak- en thuislozen. Coördinator Geo Timmerman wilde wel een praatje houden en een tentoonstelling inrichten met door dak-en thuisloze mensen gemaakte schilderijen.”
Er mogen 25 bezoekers binnen per onderdeel. Er is een gevarieerd programma. Als eerste spreekt beeldend docent René Donders over ongemak bij het doorbreken van sociale grenzen en het versterken van je zelfvertrouwen door je te verbinden met mensen en dingen die je niet kent. Daarna krijgt Timmerman het woord. Hij vertelt dat veel van de activiteiten van Het Kruispunt door corona stopten en nu weer opgebouwd moeten worden. De inloop waar levenskunst werd gemaakt, het samen koken, de kerkdienst. Maar de dak- en thuislozen konden nog altijd langskomen voor een praatje, een kopje thee, koffie of soep, op de stoep. „Dat mocht want we zorgen niet. We zijn present, staan luisterend naast de mensen, onbevooroordeeld, onvoorwaardelijk. Zo groeit vertrouwen. Er zijn veel zorgmijders die ondersteuning nodig hebben. Als er vertrouwen is kunnen we soms doorverwijzen.” De meegebrachte tentoonstelling van wel vijftig werken is divers en wordt door de bezoekers prachtig gevonden: „Mensen schilderen uit hun hart”. De Witt vraagt aan de bezoekers of ze mee willen denken over hoe dak- en thuislozen bij de samenleving te betrekken. En op te schrijven hoe je naar hen en hun verhaal en achter hun verhaal kijkt. Voor het actief meedenken liggen er schriften en pennen op de stoelen.
Er volgen nog lezingen over verbindende geweldloze communicatie, omgaan met depressie en een geleide meditatie door een van de jongeren zelf. Striptekenaar Koyo Do geeft een workshop ‘maak je eigen stripverhaal’. Ze geeft aan dat je je emoties kunt uiten in eenvoudige tekeningetjes. Zo kun je beter in contact komen met je emoties. En je kunt er gemakkelijker met anderen over praten aan de hand van de plaatjes. Afsluitend begeleidt een van de jongeren, Sanja van Kalmthout, een sharing circle. Er wordt veel Engels gesproken, enkele jongeren kunnen geen of niet goed Nederlands spreken.
Opbloeien
Sophie Pals begeleidde de acht jongeren die Walls with doors organiseerden. Ze is stagiaire, derdejaars studente aan de opleiding Pedagogiek van de HAN. Pals vertelt: „Ik ben supertrots op de groep. We hebben snel een heel goede band met elkaar gekregen. Iedereen was vanaf het begin erg gemotiveerd, ambitieus en open en ik zag hen opbloeien door het zelf bedenken en uitvoeren van dit programma om verbinding met jezelf en met een ander te krijgen. Ze pakten het meteen groots aan en maakten een supermooie indrukwekkende dag. Burgemeester Hubert Bruls kwam kijken om te zien dat jongeren in coronatijd niet stilstaan maar iets doen voor anderen.” Bruls was uitgenodigd door Yavuz Göktas, de stagebegeleider van Pals en coördinator van het jongerenlab. Via hem vond de organisatie van Grensverleggers contact met Bindkracht10.
Een van de jongeren is Tara van Zomeren: „Ik was een paar keer bij het Jongerenlab geweest en werd gevraagd voor dit project. Het leek me interessant, maar ik ben herstellende van een burn-out dus ik moest er wel even over nadenken. Een van de dingen die ik moest leren was het goed aangeven van mijn grenzen. En dat is goed gelukt. Ik kon aangeven wanneer het te veel werd. De reacties van de begeleiding en de groep waren daarbij heel ondersteunend. Bij het Jongerenlab komen merendeels jongeren die tegen dingen aangelopen zijn en weer graag iets willen doen. We hebben begrip voor elkaar. Grensverleggers is fijn om te doen omdat je er je eigen ideeën kwijt kunt en alles helemaal zelf kunt inrichten zoals je het wilt. Ieder zette zijn of haar eigen talent in: iemand die kon tekenen maakte het logo, degene met een groot netwerk deed de uitnodigingen, ik hielp met de algemene organisatie. We kregen een klein bedrag per persoon om de activiteit te organiseren, sprekers en een locatie te betalen, en eten en drinken. We zijn binnen ons budget gebleven. We vonden mensen die gratis of tegen gereduceerd tarief wilden komen. De vegetarische hapjes maakten we zelf de dag van tevoren. We zijn trots, blij en tevreden. Ik vind het ook leuk dat we bij Grensverleggers het grootste evenement tot nu toe opzetten.”