Een muzikaal voorproefje op het Valkhof Festival

Het is zover. De derde week van juli komt eraan en dus staat de Vierdaagse te trappelen om weer van start te gaan. Niet alleen voor de verwoede lopers maar ook voor de muziekfan is dit een week om naar uit te kijken. Voor die laatste categorie geldt dat het Valkhof Festival een vaste constante is om het huidige, wat minder commerciële, aanbod te bekijken en beleven.

Altin Gün staat prominent op het affiche van het Valkhof Festival. Deze band biedt een waarlijk unieke combinatie van rock, pop, gitaren en oorspronkelijke akoestische instrumenten, zoals de baglama, een soort gitaar. En met jawel Turkse psychedelica speelt deze band een stijl die je niet snel zou verwachten achter de Bosporus. Met ook invloeden uit de Turkse volksmuziek mengen deze muzikanten elementen uit jarenzestigrock en psychedelica en Turkse folk tot een verrassend goed klinkend eigen geluid. Jammer dat zangeres Merve Dasdemir de band intussen heeft verlaten.

Hiqpy is een Nederlandse band die een lekkere blender vult met alternatieve rock, shoegaze en het voor velen beste genre dat de jaren negentig hebben voortgebracht, namelijk de grunge. Drie jongens en een meid met een stem die je voorzichtig een beetje kunt vergelijken met Marianne Faithfull, op de grens van zuiver en wat doorrookt en doorleefd wellicht.

Lézard
Deze zuiderburen brengen ook al een mengelmoes van diverse stijlen, waarbij dance en rock nu eens niet tegenover elkaar staan, maar goed samengaan. Volgens de Belgische website VI.BE is Lézard een fijn samenraapsel van acts zoals Devo, XTC en LCD Soundsystem. Dansbaar, elektronisch maar ook poppy en rocky genoeg om fans van beide kampen naar hun concerten te lokken.

Grandad is een Nederlandse band die wederom twee genres uit totaal verschillende hoeken bij elkaar drijft, te weten jazz en punk. Denk aan verzengende duels tussen saxofoon en gitaar. Alsof The Clash brutaal het oefenhok zou binnenstormen bij freejazzheld Ornette Coleman. Orde en chaos gaan hand in hand bij dit intussen uit een viertal bestaande geheel.

LUWTEN, Naaz en Pitou
De rust, qua geluid, moet dan komen van drie vrouwen die elk hun eigen achtergrond meenemen. Naaz is een zangeres met Iraakse wortels. Zij vertolkt haar heftige verhaal als kind van vluchtelingen en haar persoonlijke worsteling hiermee in openhartige nummers. Dit wordt aangevuld met de folk en dromerige pop van Tessa Douwstra, alias LUWTEN, en de klassieke achtergrond van songschrijfster Pitou. Zij zorgen voor de nodige introspectie op het festival.

Themaprogramma’s
De Basis, voorheen het oude Doornroosje, presenteert drie uiteenlopende acts uit de regio: de hardcorepunk van Kelsey, de metalcore van Spit for the Masses en de wat nerdy pop van het toepasselijk geheten The Awkward.

Wie kent er nog De UNDRGRND? Voor de wat ouderen onder ons ook wel bekend als de Gonzo, helaas inmiddels gesloten deze muziekkelder in de Molenstraat. Maar acts als Sjors Roomijs en Skinny Dip Disco brengen een ode aan deze voor vooral indiefans legendarische place to be.

En ja, ook een oude muzikale ziel in een nog immer jong jasje Miss Marylane mag als dj ook dit jaar een greep doen in haar vintageverzameling garagerock, cowpunk, surf en eigenlijk alles wat riekt en ademt naar de good old jaren vijftig en vroege jaren zestig. Denk aan illustere namen als Pokey LaFarge, Slim Cessna, Jenny Don’t, en wie kent haar nog Wanda Jackson?