Het leven op deze planeet staat op het spel. Extinction Rebellion verzet zich tegen de zesde uitstervingsgolf die de aarde nu teistert. Wetenschappelijk onderzoek laat zien dat de huidige manier van leven desastreus is. Klimaatverandering, watertekorten en uitputting van natuurlijke hulpbronnen zijn het gevolg. Toch is de politiek niet genegen wetenschappelijke inzichten in beleid om te zetten. Om toch verandering te bewerkstelligen organiseerde Extinction Rebellion straatblokkades en andere geweldloze acties. In Nederland lag het zwaartepunt in Amsterdam, maar ook in Nijmegen liet de actiegroep van zich horen.
Daarbij is er nu het boek Nu het nog kan waarmee de Nederlandse tak mensen tot actie wil aanzetten. Dat gebeurt in drie stappen. Het eerste deel gaat over bewustwording en heeft als titel: Wees eerlijk. Hierin beschrijven elf auteurs, ieder in een korte uiteenzetting, op welke terreinen het dreigt mis te gaan voor het leven op aarde. Van vernietiging van het regenwoud en de opwarming van de Noordpool tot de klimaattop in Madrid eind vorig jaar waarin politici het weer eens lieten afweten.
Doe wat nodig is, is de titel van het tweede deel. In dit deel beschrijven veertien auteurs wat overheid, burgers en actievoerders kunnen doen om te zorgen voor verandering om het probleem van klimaatverandering en verlies van biodiversiteit aan te pakken. Uiteraard vind je tips om effectief te kunnen rebelleren, maar ook hoe je een andere niet-rendementsgerichte economie kunt opzetten. Veel aandacht is er voor het voorstel om ecocide internationaal strafbaar te stellen, net zoals genocide dat nu ook is. Ecocide strafbaar stellen zorgt ervoor dat regeringsleiders er niet mee weg komen, als er onder hun leiding ettelijke landstreken regenwoud verdwijnen.
In het laatste deel, met als titel Laat burgers beslissen, komen ideeën aan bod om de democratie op te frissen en burgers te betrekken bij de besluitvorming. Een pleidooi voor burgerpanels die via loting worden gekozen en die met de juiste achtergrondinformatie tot overeenstemming moeten komen. Zowel David van Reybrouck en Eva Rovers schrijven hierover, ieder in net iets andere bewoordingen.
Het lijkt niet erg op elkaar afgestemd. Dat valt ook op bij de andere bijdragen. Iedere auteur brengt zijn of haar eigen stokpaardje naar voren. Van enige coördinatie geeft het boek geen blijk. Hooguit heeft de samensteller gepoogd om alle bijdragen enigszins te rangschikken, wat resulteerde in de drie delen. Dit maakt dat het boek van hot naar her springt, met bijdragen die te kort zijn om echt verdiepend te zijn. Het geheel van losse vaak al eerder vertelde verhalen is niet echt pakkend.
Af en toe staan er pareltjes tussen zoals het verhaal van Douglas Rushkoff, die eens een lezing aan superrijken mocht geven. Het enige waarin deze superrijken geïnteresseerd waren, was hoe ze het event konden overleven. Het event is een eufemisme voor de klimaatcatastrofe, waar we als aarde op afstevenen. Moesten ze robots ontwikkelen die als bewakers konden dienen om de hongerende meute van zich af te houden? Op het voorstel van Rushkoff om vooral te proberen de klimaatcatastrofe te voorkomen, konden ze niet meer dan meewarig lachen.
Extinction Rebellion (diverse auteurs), Nu het nog kan, 2020 ISBN 978 94 031 0031 9