NS biedt kudde buffels te koop aan [foto Erik Janssen].
De buffels staan in de weg en daarom moeten ze weg. Nee, het gaat hier niet over de Aziatische waterbuffel of de Afrikaanse kafferbuffel, maar over oude treinstellen die staan weg te roesten op het Nijmeegse spooremplacement. Een Roemeens bedrijf heeft ze gekocht maar niet opgehaald. De buffels zijn extra breed en mogen daarom niet zomaar door Duitsland en Oostenrijk rijden. Volgens de Roemenen verstrekte de NS niet de juiste papieren om een vergunning voor de doortocht te verkrijgen. Iets wat de NS ten stelligste ontkent. De rechter heeft eind september de koop ontbonden en nu probeert de NS de buffels te verkopen als feesttent. Wie er een wil hebben, moet snel zijn. Op 1 oktober begint ProRail met werkzaamheden op het spooremplacement en moeten de buffels weg zijn.

Dahlia Kracht staat 54e op de lijst van Nederlandse zorgorganisaties met extreme hoge winsten [foto Erik Janssen].
De zorgkosten gaan nog elk jaar omhoog. Geen wonder ook als je ziet dat zorgorganisaties in Nederland nog steeds hoge winsten opstrijken. Uit recent onderzoek van journalistieke platforms Follow the Money, Reporter Radio en Pointer blijkt dat vijfentachtig organisaties in de gehandicapten-, thuis- en gezondheidszorg de afgelopen twee jaar winstpercentages van tien tot vijftig procent haalden. Drie procent is gebruikelijk in de branche. Ook een zorgorganisatie uit Nijmegen heeft de twijfelachtige eer om in deze lijst te staan. Dahlia Kracht, dat haar kantoor heeft aan de Groenestraat, noteerde in 2018 een winst van 16,1 procent op een omzet van 483.000 euro. Minister van Volksgezondheid Hugo de Jonge is woest en noemt de winsten absurd. Hij belooft maatregelen om deze rotte appels, die winsten maken over de rug van patiënten, uit de mand te gooien.

Vijfenzeventig jaar geleden waren communicatieproblemen mede de oorzaak van het mislukken van operatie Market Garden. Die indruk krijg je niet als je de herdenking ziet, waarbij een colonne van ruim vierhonderd militaire voertuigen de route van toen vanuit Noord-Brabant naar Nijmegen nareden op zondag 21 september, exact vijfenzeventig jaar na dato. Vrolijke mensen, verkleed als Engelse en Amerikaanse soldaten, klikken en bellen er lustig op los met hun mobiele telefoons, gebruiken een TomTom als routeplanner en praten enthousiast in het Nederlands met kijkers langs de route. Een anachronisme met een hoofdletter a. Een soldaat had het wel begrepen en stapte niet uit karakter toen hem in Wijchen gevraagd werd of dit het einde van de optocht was. „Nee”, zei hij, „het eindpunt is Berlijn.”

Wethouder Noël Vergunst heeft de nieuwe cultuurnota door de Nijmeegse gemeenteraad gekregen. Tegelijkertijd draaide de raad een motie de nek om die strijdt voor het behoud van de Nijmeegse volkscultuur. De motie van de Stadspartij, de VVD, de PvdA, het CDA, Gewoon Nijmegen en Voor Nijmegen.Nu getiteld ‘Mag ut ook een bietje Nimweegser sien?’ faalde jammerlijk met eenentwintig stemmers tegen en zestien voor. De drie grootste partijen, GroenLinks, D66 en SP, veegden de motie van tafel. Vergunst hoeft voortaan geen aandacht te geven aan theater en muziek in het Nimweegs, het Nederlandstalige lied, carnavalsverenigingen of de typisch Nijmeegse verhaalvertelcultuur. De indieners van de motie zien met lede ogen aan dat het Nijmeegs immaterieel erfgoed verdwijnt. So git ut Nimweegs eraon.

Auteurs: Gabriëlla Hendriks, Erik Janssen


U kunt reageren op dit artikel via een e-mail naar redactie@denijmeegsestadskrant.nl