De kroon op de nieuwe Waalkade. Dat is wat de gemeente Nijmegen verwacht van een enorme sculptuur die daar komt. De Waterwolf en de Aquanaut, want zo heet het beeld, is een vergezocht idee van twee Deventer kunstenaars om iets van de Nijmeegse aard weer te geven. Hun uitleg? Romulus en Remus, stichters van Rome, werden gezoogd door een wolvin. En Rome was dan het centrum van het Romeinse rijk, tweeduizend jaar geleden, en Nijmegen was een Romeinse stad. Zoiets. De Aquanaut is een beeld van een jongetje met flippers aan zijn voeten en een duikbril op, omdat dat het wassende water bij Nijmegen verbeeldt. En dan die twee figuren bij elkaar, drieënhalve meter hoog. De geleerden zijn er nog niet over uit: of het wordt een enorm succes of het wordt de grootste kunstflop uit de Nijmeegse geschiedenis.
…
Bij D66 Nijmegen hebben ze het goed begrepen: Nijmegen is een merk. Ons merk zelfs, zo formuleerde de partij dit recentelijk in schriftelijke vragen aan het college. Maar een merk moet eenduidig, helder, aantrekkelijk en consequent zijn. D66’ers Toon van Gent en Mitchell van der Donk maken zich zorgen over het wazige en altijd wisselende imago van de stad. Oudste stad, kennisstad, Green Capital, Velocity, Altijd Nijmegen, Vierdaagsestad, Into Nijmegen, Wij zijn Nijmegen en Summer Capital zijn slechts een paar voorbeelden van de laatste jaren. De lijst is eindeloos. Een helder imago maakt de stad veel aantrekkelijker en geeft een betere positionering, maar Nijmegen kiest niet. Het lijkt wel of er elk jaar een nieuw logo wordt gelanceerd. De twee D66’ ers vragen de gemeente het merk Nijmegen onder haar hoede te nemen en een citymarketingbeleid te formuleren. Verantwoordelijk wethouder Monique Esselbrugge reageerde per kerende post. Nijmegen gaat voortaan door het leven onder het motto Old city, young vibe. Die hadden we nog niet.
De slogan Old city, young vibe komt van twee bloggende Amerikaanse rugzaktoeristen. Zij uitten die kreet voor het eerst in 2015 tijdens een twee maanden durend bezoek aan onze stad. Blijkbaar is men er in Nijmegen zo van onder de indruk dat Amerikanen enkele woorden aan ons wijden, dat een Nederlandstalige slogan als te min wordt gezien.
…
Over Amerikanen gesproken. Aan president Donald Trump valt niet te ontsnappen. Ook niet door Nijmegen. De handelsoorlog die hij met China ontketende, betekent voor sommige Amerikaanse bedrijven een flinke deuk in hun afzet. Zo zag chipsfabrikant Macom zijn omzet in 2018 dalen met zeventien procent door handelsbeperkingen met het Chinese Huawei. Macom is daarom een enorme reorganisatie gestart. Vijftig miljoen dollar wil het bedrijf wereldwijd besparen. En die saneringsronde bereikte ook de Waalstad. De Nijmeegse vestiging van Macom, met acht werknemers, is per direct gesloten. De werknemers staan op straat. Nog geen drie jaar nadat de vestiging opende. Macom roemde Nijmegen om haar mogelijkheden. Het bedrijf blies hoog van de toren dat het binnen korte tijd twintig tot veertig man in dienst zou hebben. Gebakken lucht, van een bedrijf dat zijn Amerikaanse aard uiteindelijk niet kon verbergen.
…
Een fikse financiële tegenvaller op het stadhuis. De gemeente krijgt veel minder geld van de rijksoverheid dan eerst gedacht. In plaats van quitte te spelen, loopt het tekort op naar tien miljoen euro in 2023. Althans, dat zijn de voorlopige cijfers, de berekening is dermate gecompliceerd dat ze op het stadhuis nog aan het rekenen zijn. Intussen zit het gemeentebestuur met de handen in het haar. Om de begroting sluitend te krijgen moeten er pijnlijke keuzes worden gemaakt, dat komt niet goed aan bij de kiezer. Gelukkig zijn er over drie jaar pas verkiezingen, dat geeft de dames en heren politici even wat respijt.
…
De gemeentebestuurders zijn niet de enige die met de handen in het haar zitten, ook de provincie en het Rijk hebben er een onverwacht, doch lang te zien aankomen probleem bij. De manier waarop vergunningen verstrekt worden aan bedrijven om meer stikstof te produceren bij natuurgebieden deugt niet. Nederland zucht onder een stikstofdeken. Veehouderij en verkeer voeden deze deken, die de natuur verstikt en brandnetels laat woekeren. Lang is gedacht dat als we maar beloven om in de toekomst met herstelmaatregelen en nieuwe natuur de stikstof te verminderen, de veehouderij gewoon kan doorgaan met uitbreiden en snelwegen kunnen worden aangelegd. Dit alles werd ambtelijk vertaald in het PAS, Programma Aanpak Stikstof. De meeste natuur- en milieuorganisaties slikten dat. Nijmegenaar Johan Vollenbroek niet, hij trok als een Gallische krijger ten strijde. De voorzitter van MOBilisation for the Environment, eveneens in Nijmegen gezeteld, vocht het aan bij de Raad van State en heeft via het Europese Hof de Haagse heersers een fikse slag toegebracht. In paniek zoeken ze nog naar uitwegen om stikstofrijke plannetjes te verwezenlijken. Zo stelde een VVD’er voor om natuurgebieden af te schaffen, zodat ze daar geen last meer hebben van een teveel aan stikstof. Met zulke centurio’s duurt het nog wel even voordat Nederland van de stikstofdeken is bevrijd.
auteurs: Gabriëlla Hendriks en Erik Janssen